Melbourne

Hallo daar ben ik weer, tijd geleden he. Weer eens veel meegemaakt. Maar ik zal beginnen bij het begin van ons volgend avontuur. Melbourne, 8 feb kwamen we om 22:40 uur aan, 20 min voor de normale tijd van aankomst.  We moesten door de douane heen. Nou jullie voelen hem al aankomen. Twee grote vliegtuigen vol met passagiers en maar 6 mensen die aan het werk waren. Oké dat was dus wachten, tot onverlaat van ramp. Oké nu overdrijf ik een beetje, waren wij de laatste in de rij. Twee uur verder stonden we pas buiten. Wij een taxi nemen naar st kilda's naar het Oslo hostel. Ik had hen op de hoogte gebracht van ons late aankomst. $80 armer en pas 1 uur in de nacht aangekomen. Stonden we voor het Oslo hostel. Niemand die open deed, wel zagen we licht branden. Op dat moment was er een groot festival bezig in onze buurt, maar helaas niemand die bij ons naar binnen moest. Na 10 min te hebben geschreeuwd, waarbij we de halve buurt hadden wakker gemaakt, heb ik actie ondernomen. Ik ben over het grote hek heen geklommen en heb op het raam van de Receptie  geklopt. De man schrok zich rot. Op hetzelfde moment waren er jongelui die het hek open maakte voor corry. Ook zij kon binnen komen. We hadden veel geluk dat hij nog aanwezig was. Want hij wilde net gaan slapen. Goed, we hadden een kamer geboekt in een dorm. Dat houdt in dat we met meerdere mensen in een kamer slapen. We hebben ons direct geüpgraded naar een dubbel room om niemand wakker te maken. Oke het was erg donker maar al snel zagen we dat we wel in een heel aftands hostel terecht waren gekomen. Ik had meer naar de ligging gekeken dan naar  de plaatsjes op de site. Kom je dan, vanuit een heerlijke bungalow aan het strand op de Fiji. In een zeer oud, smerig en lelijk gebouw. We waren moe en zijn gaan slapen. De volgende morgen zag je alles in daglicht, schrikbarend was het. Maar absoluut een hele grappige ervaring. Gelukkig hebben we er allebei hard om kunnen lachen. Het meest bijzondere was, dat er tegenover ons, opvang voor thuis en daklozen waren. Het straatbeeld was dat; je nog net niet struikelde over de mensen die aan het bedelen waren. Maar vol goede moed zijn we Melbourne gaan verkennen. We hebben een heerlijke dag gehad bij het park, waar je herkenningsbeelden hebt van de eerste en tweede wereldoorlog. Heel bijzonder! Opvallend was dat er heel veel mensen aan het hardlopen en trainen waren. Dat is echt wel een ding hier in australie. Even naar de stad geweest en toen terug naar het afstandse hostel, nou ja het leek meer een junken hol, was het niet hoor. Je merkt wel dat je je snel aanpast aan je omgeving. De eigenaar was een zeer aardige man. We hadden twee dagen in Melbourne en moesten het ervan nemen. Dag 1 ook nog naar de stad gegaan. Dag twee naar het strand en heerlijk gegeten en wat gedronken aan de pier. Maar wat voelde ik me rot, veel last van buikloop al meerdere dagen. We hadden kunnen regelen op dag 2 dat we de auto in onze buurt konden ophalen i.p.v het vliegveld. Het ging naar mijn  gevoel wel heel makkelijk.