Oamaru en lake tekapo
18 januari 2015 - Oamaru, Nieuw-Zeeland
Jawel mensen twee plaatsten tegelijk. Oamaru wat een geweldige stad zeg. Natuurlijk moesten we weer opzoek gaan naar een hostel. En wat een geluk hebben we steeds gehad, bedankt reisgidsen!! Daar zijn we terecht gekomen in het empire hostel. De eigenaar ontving ons. Hij heeft me in de waan gelaten dat hij de manager was en niets met het hostel te maken had, hij nam alleen even waar. Kort grapje gemaakt. Ik vroeg om een kamer met aparte bedden, want ik wilde niet meer met Rik in 1 bed liggen en hij ook niet met mij. Hebben we toch een twin room gekregen waar we te weinig voor hoefde te betalen. Echt super. Mike de manager zo lelijk als de nacht. Die vertelde dat ons. Mike wat een persoonlijkheid was dat zeg. Ziet eruit als iemand van de hells angels, rotte en weinig tanden in zijn mond, erg dun, maar zoveel humor. We hadden direct een klik, wat een ontvangst. Ik heb zoveel gelachen met hem. Daar een leuke meid juta ontmoet. Ze is Nederlands en was daar aan het werk. Ze was daar met haar zogenaamde broer. Echt een hulpverleningskind. Anyway. Rik en ik wilde de blauwe pinguïns weer gaan spotten. Eenmaal daar aan gekomen kwam ik erachter dat ik mijn camera niet had meegenomen. Echt een blonde Dolly actie van me. Ik heb Rik achtergelaten en ben weer dat lange stuk terug gelopen. En daar direct gebleven. We hadden vanuit de keuken een geweldig uitzicht op een heel mooi pand, daarnaast staat een herdenkingsbeeld van de eerste wereldoorlog. Zo bijzonder. Het hostel zelf was ook heel oud. Het stadje ademde oudheid uit, zoveel mooie oude gebouwen. De volgende dag richting lake tekapo gereden. Man wat was ik beroerd zeg. Had het gevoel dat ik koorts had en had veel last van buikkrampen. Dus ik heb weer als een dood vogeltje naast Rik in de auto gezeten. Zo fijn dat hij wilde rijden. Onderweg gestopt bij de CLay cliffs. Rik heeft daar mooie foto's gemaakt ik ben achter gebleven, ging niet, anders zat mijn broekje vol......... Onderweg zijn we een zalm boerderij tegen gekomen. Daar de beste zalm ever gekocht!! De puurste zalm die je maar kan hebben. Goed ik ga niet nog een biologie les geven, dat bespaar ik jullie. Hij was erg lekker. Eenmaal in lake tekapo aangekomen heb ik gelogeerd in lake beach waterfront hostel. In een dorm natuurlijk. Rik in zijn tentje. Prachtig uitzicht over het super blauwe meer. Maar wat schrok ik zeg. Je hebt hier de kiwi experince bussen, die jonge mensen vervoerd en stopt op de meest toeristische plekken. De eerste nacht ging nog wel, maar de tweede nacht was wauw. Totaal geen rekening houden met je. Je kan hier gebruik maken van de algemene keuken. Je gebruikt wat, maakt het schoon en ruimt het op. Deze kinderen dus niet. Ik schrok me rot. Hebben nooit geleerd om iets op te ruimen en verantwoordelijkheid te nemen. Tot overmaat van ramp hadden wij onze spullen op de keukentafel gezet. Draaide ons om en weg spullen. Phhh. Goed we hebben een korte tocht gelopen want ik was nog niet helemaal in orde. Halverwege begon het flink te regenen. Rik rende naar de auto en liep dus voor mij. Ik wilde twee dingen tegelijk doen en verstapte mij. Mijn camera, telefoon alles vloog uit mijn handen. Ik heb zo gelachen om mezelf. Lag ik daar in de zeikende regen, zoekend naar mij telefoon met een pijnlijke enkel. Ja ik weet van mezelf dat ik het moeilijk vind om twee dingen gelijk te doen. Maar nee Melissa dacht het wel te kunnen. Nou fout gedacht melis. Goede les! Rik maar wachten in de auto en ik kwam aangelopen met een vuile broek, doorweekt gezicht, maar een big smile op mijn gezicht. Wat een les. Daarna zijn we offroad gaan rijden. Kilometers lang langs het meer. Maar ja eigenlijk mochten we dat niet doen omdat het onverharde wegen zijn. De volgende dag toen we wilden vertrekken hadden we een lekke band. Die moest natuurlijk eerst gemaakt worden. Een uurtje gewacht in de zon, eindelijk weer eens. In tegenstelling dat hier alles vreselijk duur is, is het plakken van een band een lachertje. Weer een meevaller. Aangezien Rik weer terug naar Nederland moest hebben we besloten om terug naar Oamaru te gaan. Klein weetje. Lake tekapo staat erom bekend om de geweldige sterrenhemel . We hebben een poging gewaagd, maar helaas hadden we bewolking. Rik heeft wel een vallende ster kunnen fotograferen echt geweldig. De volgende dag scheen het zonnetje en zijn we naar mount cook gereden.
Ik zie het helemaal voor me
Ik was hier gebleven dus ga nu de rest lezen :p